برو سر اصل مطلب، گذشتن از مسائل غیرضروری

ساروق

فرش ساروق نوعی فرش ایرانی از استان مرکزی در ایران است. فرش ساروک (همچنین ساروک یا ساروق) در روستای ساروک و همچنین در شهر اراک و حومه اطراف بافته می شود.

بازار فرش ایرانی
فرش های ساروک در بیشتر قرن بیستم تولید می شدند. اولین موفقیت های فرش ساروک عمدتاً مرهون بازار آمریکا بود. "ساروک آمریکایی" که "ساروک نقاشی شده" نیز نامیده می شود، از دهه 20 تا 1910 تولید می شد.

مشتریان آمریکایی تمایل زیادی به طرح‌های منحنی و گل‌دار ساروک داشتند. با این حال، چیزی که آنها دوست نداشتند، رنگ بود، بنابراین در دهه‌های 1920، 1930 و 1940، فرش‌های صادر شده از ایران به محض ورود به ایالات متحده، به رنگ قرمز تمشکی عمیق و مطلوب درمی‌آمدند. در نیمه دوم قرن نوزدهم، بازار بزرگی برای فرش ایرانی در اروپا و آمریکا پدیدار شد. بسیاری از بازرگانان فرش های قدیمی و قدیمی ایرانی را از سراسر ایران می خریدند و به کشورهای دیگر صادر می کردند. آنها از شهر تبریز در شمال غربی ایران برای صدور این آثار باستانی از طریق ارزروم ترکیه به اروپا استفاده کردند. برخی از بازرگانان نیز از بنادر جنوب خلیج فارس برای صادرات فرش ایرانی با کشتی به آمریکا استفاده می کردند.

کارگاه های آموزشی راه اندازی شد
در دهه های پایانی قرن نوزدهم، احتمالاً در حدود سال 19، عرضه این فرش های عتیقه زیبا از ایران نسبتاً محدود بود. از این رو بسیاری از تجار تبریزی تصمیم گرفتند در سلطان آباد کارگاهی برای تولید فرش بازار غرب راه اندازی کنند. این منطقه سنت خوبی در قالی بافی داشت و مکان مناسبی برای راه اندازی بافندگی و کارگاه های فرش بود. ساروک روستایی است در 1880 مایلی شمال شهر سلطان آباد (اراک کنونی) واقع شده است. ساروک به بافتن حصیرهای بسیار سنگین بدن معروف است.

نیاز رو به رشد
برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده فرش ایرانی در غرب، شرکت انگلیسی-سوئیسی Ziegler & Co در سال 1878 در تبریز و در سال 1883 در سلطان آباد دفاتر خود را افتتاح کرد. اولین نمایشگاه جهانی فرش های شرقی در وین در سال 1891 و نمایشگاهی دیگر در لندن در سال 1892 تقاضای فزاینده ای برای فرش ایرانی در غرب ایجاد کرد. شرکت هایی مانند برادران انگلیسی-ایتالیایی نیرکو کاستلی و شرکت بازرگانی فرش شرقی نیویورک در سال 1909 شعبه خود را در تبریز و بعداً در کرمان تأسیس کردند. برادران آتیه اورگان نیز پس از پایان قرن بیستم کارخانه بافندگی خود را در کرمان راه اندازی کردند.

سبک ساروک
از این شهرها، سلطان آباد و شهرها و روستاهای اطراف آن مانند ساروک، فراهان و لیلیهان از معروف ترین شهرها در آمریکا بودند. پس از تأسیس دفاتر و شعب شرکت های خارجی، طرح هایی مطابق با سلیقه و نیاز مشتریان ایجاد شد و انواع جدیدی از فرش ایرانی تولید شد. نوع فرشی که امروزه زیگلر یا سلطان آباد نامیده می شود در سال های اولیه قرن بیستم با طرح ها و ترکیب رنگ هایی که آمریکایی ها دوست داشتند ساخته شد. خیلی ها هستند که به آنها ساروک آمریکایی می گویند. رنگ آنها شبیه صورتی تیره یا کثیف است. آنها طرح های کلی بدون مدال یا یک مدال گل بسیار کوچک دارند.

فرش‌های ساروک امروزه نیز با همان روش‌هایی که در زمان شروع تولید بود، به استثنای رنگرزی پس از تولید، ساخته می‌شوند. ساروج ها که به دلیل کیفیت استثنایی و توانایی مقاومت در برابر سایش و پارگی چندین دهه شناخته شده اند، همچنان پرفروش هستند. آنها از پشم گره ایرانی مرغوب و بادوام ساخته شده اند.[1] نشانه‌ی بارز ساروک معمولاً نخ‌های پود آبی آن، رنگ قرمز سالمونی یا گوجه‌ای آن مخلوط با عاج و آبی و سبک گل‌دار بسیار سنتی است. بهترین فرش های مدرن ساروک از شهر کوچک غیاث آباد می آید.

بیشتر