فرش کولیایی

فرش کولیایی

کولیایی (همچنین: کولیای، کولیای، کیو (و) لیای) فرشی شرقی است که اصالتاً از کردستان ایرانی است. کردهای کردستان به صورت کوچ نشین زندگی می کردند، اما از آن به بعد ساکن شدند. آنها از کشاورزی و دامداری زندگی می کنند. واژه کلیایی دربرگیرنده فرش های بسیار متفاوتی از جمعیت روستایی منطقه به ویژه استان های غربی کردستان، زنجان و کرمانشاه است.

وجه مشترک آنها این است که در یک توده بلند و بسیار حجیم به هم گره خورده اند. نقوش او اغلب از اشکال هندسی در رنگ های ملایم تشکیل شده است. نقوش با الماس های مورب کوچک نیز رایج است.

کیفیت فرش

طراحی قوی است. فرش های فشرده و سنگین بادوام هستند. ابعاد کلاسیک 150-160 x 300-330 سانتی متر است. بنابراین نسبت به طولشان فرش هایی کاملا باریک هستند. گره متقارن یا ترکی عمدتا استفاده می شود. مواد اولیه پشم همیشه به عنوان پایه عمل می کند.

قالی‌های قدیمی‌تر کولیایی معمولاً روی تار پشمی گره می‌خورند و فرش‌های جوان‌تر روی تار پنبه‌ای. هر دو دارای دو نخ پود بین ردیف های گره هستند.

سازندگان اغلب از اشیاء مرتبط با طراحی - به طور ناخودآگاه التقاطی - از خارج از منطقه خود با منشاء متفاوت استفاده می کنند. با این حال، تقلید آنها شخصیت خاص خود را به خود می گیرد، به خصوص وقتی صحبت از رنگ می شود، که اغلب بسیار اشباع به نظر می رسد.

فرش کولیایی با نام سنقر نیز شناخته می شود. بیجار و سنه هم هست.