برو سر اصل مطلب، گذشتن از مسائل غیرضروری

فرش بختیار

فرش ایرانی بختیار (بختیار)

قالیچه های بختیار از پشم محکم و بادوام ساخته می شوند. این قالی که به نام عشایر بختیاری که در کوه های ساگرس در نزدیکی شهر اصفهان زندگی می کردند، نامگذاری شده است، محکم ترین قالی های ایرانی است. برای کاهش سایش آنها را با پشم ضخیم می‌بندند. اگرچه به ظرافت و نرمی پشم چوب پنبه دیگر فرش های ایرانی نیست، اما این مزیت تعیین کننده این است که می تواند در برابر سایش و پارگی روزانه مقاومت کند.

قالیچه های بختیا اغلب با نقش و نگارهایی ساخته می شوند که یادآور باغ هستند. الگوی به اصطلاح سینه با طرح هایی با نقوش گیاهان و حیوانات از طبیعت مشخص می شود. با الهام از یک باغ ایرانی معمولی. قالی‌های بختیاری را گاه با نقش‌هایی می‌بینیم که یادآور نقاشی‌های منطقه قالی‌سازی مجاور اصفهان است.

ساختار

قالی‌های بختیاری بر پایه‌ی نخی (تار) با پود پشمی است که معمولاً از گله‌های ایل تولیدکننده است. این امر فرش های منحصر به فردی را ایجاد می کند که با توجه به ویژگی های پشم هر قبایل متفاوت است. پشم می تواند از مات تا بسیار براق باشد و شمع حاصل از متوسط ​​به بالا بریده می شود. بهترین فرش هایی که بیشترین تراکم گره را دارند اغلب بی بیاف نامیده می شوند.[6] [a] قیمت‌ها بسیار متفاوت است و فرش‌هایی با بالاترین تراکم گره معمولاً گران‌ترین هستند، اما قیمت نیز تحت تأثیر مواردی مانند الگوها و رنگ‌های مورد استفاده قرار می‌گیرد. قطعات چپل شوتور و سامان اندکی پایین تر از تولیدات بی بیاف هستند، اما همچنان از خوب تا عالی رتبه بندی می شوند. فرش های هوری با بافت سنگین و بی کیفیت، عموماً مقرون به صرفه هستند.

اندازه‌ها از تشک‌های ورودی باریک گرفته تا طرح‌های اتاق بزرگ تا ضخامت 4 متر در 5 متر متغیر است. تشک‌های بزرگ‌تر معمولاً بسیار کمیاب هستند و یافتن آنها دشوار است. به همین ترتیب، فرش‌های قدیمی‌تر، که اغلب مورد توجه کلکسیونرها هستند، می‌توانند بسیار گران باشند.

مدل

الگوها معمولا از گل ها یا باغ الهام گرفته شده اند. خستی، الگوی ثابت باغ، شاید شناخته شده ترین طرح فرش باشد. حصیر به مربع های جداگانه تقسیم می شود که در آن حیوانات و گیاهان به عنوان نماد عمل می کنند. یکی دیگر از طرح‌های تأثیرگذار، زمینه‌ای است که با الگوهای مشبک و تزئینات گل تزئین شده است.

رنگ

استفاده از رنگ بسته به سبک قبایل خاص متفاوت است. آنها معمولاً شامل سایه های سفید، قرمز، قهوه ای، سبز و زرد هستند. به نظر می رسد آبی وجود ندارد. [نیاز به منبع] رنگ‌های طبیعی تغییرات رنگی ایجاد می‌کنند که به‌ویژه در بی‌بی‌باف‌های قدیمی‌تر قابل توجه است.