اصطلاح «آناتولی فرش” در حال حاضر معمولاً برای فرش هایی استفاده می شود که در آناتولی و مناطق مجاور از نظر جغرافیایی، منطقه تولید آن را می توان با مناطقی مقایسه کرد که از لحاظ تاریخی تحت تسلط امپراتوری عثمانی بودند. به پوشش گرهدار، بافته شده برای کف یا دیوار اطلاق میشود که برای مصارف داخلی، فروش محلی و صادرات تولید میشود. همراه با بافت تخت کلیم فرش های آناتولی بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ منطقه ای است که امروزه به طور رسمی به عنوان فرهنگ ترکیه شناخته می شود که از تکثر قومی، مذهبی و فرهنگی یکی از قدیمی ترین مراکز تمدن بشری نشات می گیرد.
قالی بافی یک صنعت سنتی است که قدمت آن به دوران ماقبل تاریخ می رسد. فرشها خیلی زودتر از آنچه حتی قدیمیترین قالیهای باقیمانده، مانند فرش پازیریک، نشان میدهند، بافته میشوند. هنر و صنعت قالی بافی در طول تاریخ طولانی خود، سنت های فرهنگی متنوعی را جذب و ادغام کرده است. ردپایی از طرح بیزانس را می توان در فرش های آناتولی یافت. اقوام ترک مهاجر از آسیای مرکزی و همچنین قبایل ارمنی، قفقازی و کردی که در زمانهای مختلف در آناتولی زندگی میکردند یا به آناتولی مهاجرت کرده بودند، نقوش و زیور آلات سنتی خود را با خود آوردند. ورود اسلام و توسعه هنر اسلامی بر طراحی فرش های آناتولی تأثیر عمیقی گذاشته است. بنابراین، زیورآلات و نقش های آن منعکس کننده تاریخ سیاسی و تنوع اجتماعی منطقه است. با این حال، تحقیقات دانشگاهی تاکنون نتوانسته است یک ویژگی طراحی خاص را به یک سنت قومی یا منطقه ای خاص اختصاص دهد یا حتی بین الگوهای طراحی عشایری و روستایی تمایز قائل شود.
در گروه فرش های شرقی، فرش آناتولی با ویژگی های خاصی از رنگ ها و رنگ ها، نقش ها، بافت ها و تکنیک های آن مشخص می شود. نمونهها از کوسنهای کوچک (yastik) تا فرشهای بزرگ و پر از اتاق را شامل میشوند. اولین نمونه های باقی مانده از فرش های آناتولی که امروزه شناخته شده اند به قرن سیزدهم باز می گردد. از آن پس انواع فرش در کارخانه ها و کارگاه های درباری در استان ها، در خانه های روستاها، در آبادی های ایلات و یا در چادرهای عشایر ساخته می شد. گره خورده است. فرش ها در تمام طبقات اجتماعی به طور همزمان و عمدتاً از پشم گوسفند، پنبه و رنگ های طبیعی ساخته می شدند. فرش های آناتولی اغلب با استفاده از گره های متقارن گره می خورند، گره هایی که در این منطقه بسیار رایج بود به طوری که فروشندگان فرش غربی اصطلاح گره "ترکی" یا "گیوردس" را برای این تکنیک در اوایل قرن بیستم به کار گرفتند. در آغاز دهه 20، سازندگان دربار عثمانی نیز فرش هایی با پرزهای ابریشمی تولید می کردند، گاهی اوقات با نخ های طلا یا نقره بافته می شد، اما مواد سنتی اکثر فرش های آناتولی با دست تابیده شده بود که به طور طبیعی رنگ می شد.
در اروپا، فرشهای آناتولی اغلب در نقاشیهای رنسانس، اغلب در زمینهای از وقار، اعتبار و تجمل به تصویر کشیده میشدند. پس از قرن سیزدهم میلادی، ارتباطات سیاسی و تجارت بین اروپای غربی و جهان اسلام شدت گرفت. هنگامی که تجارت مستقیم با امپراتوری عثمانی در قرن چهاردهم آغاز شد، در ابتدا به همه انواع فرش ها بدون توجه به محل ساخت واقعی آنها به عنوان فرش "ترکی" نام برده می شد. از اواخر قرن نوزدهم، فرش های شرقی موضوع هنر تاریخی و علمی در جهان غرب بوده است. غنا و تنوع فرهنگی قالی بافی به تدریج بهتر درک شد. اخیراً فرش های تخت بافته (گلیم، سومک، سیسیم، زیلی) نیز مورد توجه مجموعه داران و پژوهشگران قرار گرفته است.
هنر و صنعت فرش آناتولی از یک سوم پایانی قرن نوزدهم با معرفی رنگهای مصنوعی دستخوش تغییرات عمده شد. تولید انبوه فرش های ارزان قیمت با هدف موفقیت تجاری، سنت قدیمی را در آستانه انقراض قرار داد. در آغاز قرن بیستم، پروژه هایی مانند طرح فرش DOBAG با موفقیت سنت قالی بافی آناتولی را با استفاده از پشم های تابیده شده با دست، رنگ شده به طور طبیعی و نقوش سنتی احیا کرد.
فروخته شده (#302) فرش دستباف شرقی 218x140 سانتی متری منحصر به فرد طرح هرکه آناتولی ترکیه
€2100قیمت اصلی: 2100 یورو بود€720قیمت فعلی: 720 یورو.منبع: Hereke ترکیه
تراکم گره: تقریباً 400.000-450.000 گره در متر مربع
زستند: روده سهر
الگوی: گل (ترکیب رنگی بسیار کمیاب - منحصر به فرد)
جنس: شمع 100% پشم بکر - تار 100% پنبه
نا موجود
بایت
هرکی & آناتولی فرش شرقی e
اصطلاح «آناتولی فرش” در حال حاضر معمولاً برای فرش هایی استفاده می شود که در آناتولی و مناطق مجاور از نظر جغرافیایی، منطقه تولید آن را می توان با مناطقی مقایسه کرد که از لحاظ تاریخی تحت تسلط امپراتوری عثمانی بودند. به پوشش گرهدار، بافته شده برای کف یا دیوار اطلاق میشود که برای مصارف داخلی، فروش محلی و صادرات تولید میشود. همراه با بافت تخت کلیم فرش های آناتولی بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ منطقه ای است که امروزه به طور رسمی به عنوان فرهنگ ترکیه شناخته می شود که از تکثر قومی، مذهبی و فرهنگی یکی از قدیمی ترین مراکز تمدن بشری نشات می گیرد.
قالی بافی یک صنعت سنتی است که قدمت آن به دوران ماقبل تاریخ می رسد. فرشها خیلی زودتر از آنچه حتی قدیمیترین قالیهای باقیمانده، مانند فرش پازیریک، نشان میدهند، بافته میشوند. هنر و صنعت قالی بافی در طول تاریخ طولانی خود، سنت های فرهنگی متنوعی را جذب و ادغام کرده است. ردپایی از طرح بیزانس را می توان در فرش های آناتولی یافت. اقوام ترک مهاجر از آسیای مرکزی و همچنین قبایل ارمنی، قفقازی و کردی که در زمانهای مختلف در آناتولی زندگی میکردند یا به آناتولی مهاجرت کرده بودند، نقوش و زیور آلات سنتی خود را با خود آوردند. ورود اسلام و توسعه هنر اسلامی بر طراحی فرش های آناتولی تأثیر عمیقی گذاشته است. بنابراین، زیورآلات و نقش های آن منعکس کننده تاریخ سیاسی و تنوع اجتماعی منطقه است. با این حال، تحقیقات دانشگاهی تاکنون نتوانسته است یک ویژگی طراحی خاص را به یک سنت قومی یا منطقه ای خاص اختصاص دهد یا حتی بین الگوهای طراحی عشایری و روستایی تمایز قائل شود.
در گروه فرش های شرقی، فرش آناتولی با ویژگی های خاصی از رنگ ها و رنگ ها، نقش ها، بافت ها و تکنیک های آن مشخص می شود. نمونهها از کوسنهای کوچک (yastik) تا فرشهای بزرگ و پر از اتاق را شامل میشوند. اولین نمونه های باقی مانده از فرش های آناتولی که امروزه شناخته شده اند به قرن سیزدهم باز می گردد. از آن پس انواع فرش در کارخانه ها و کارگاه های درباری در استان ها، در خانه های روستاها، در آبادی های ایلات و یا در چادرهای عشایر ساخته می شد. گره خورده است. فرش ها در تمام طبقات اجتماعی به طور همزمان و عمدتاً از پشم گوسفند، پنبه و رنگ های طبیعی ساخته می شدند. فرش های آناتولی اغلب با استفاده از گره های متقارن گره می خورند، گره هایی که در این منطقه بسیار رایج بود به طوری که فروشندگان فرش غربی اصطلاح گره "ترکی" یا "گیوردس" را برای این تکنیک در اوایل قرن بیستم به کار گرفتند. در آغاز دهه 20، سازندگان دربار عثمانی نیز فرش هایی با پرزهای ابریشمی تولید می کردند، گاهی اوقات با نخ های طلا یا نقره بافته می شد، اما مواد سنتی اکثر فرش های آناتولی با دست تابیده شده بود که به طور طبیعی رنگ می شد.
در اروپا، فرشهای آناتولی اغلب در نقاشیهای رنسانس، اغلب در زمینهای از وقار، اعتبار و تجمل به تصویر کشیده میشدند. پس از قرن سیزدهم میلادی، ارتباطات سیاسی و تجارت بین اروپای غربی و جهان اسلام شدت گرفت. هنگامی که تجارت مستقیم با امپراتوری عثمانی در قرن چهاردهم آغاز شد، در ابتدا به همه انواع فرش ها بدون توجه به محل ساخت واقعی آنها به عنوان فرش "ترکی" نام برده می شد. از اواخر قرن نوزدهم، فرش های شرقی موضوع هنر تاریخی و علمی در جهان غرب بوده است. غنا و تنوع فرهنگی قالی بافی به تدریج بهتر درک شد. اخیراً فرش های تخت بافته (گلیم، سومک، سیسیم، زیلی) نیز مورد توجه مجموعه داران و پژوهشگران قرار گرفته است.
هنر و صنعت فرش آناتولی از یک سوم پایانی قرن نوزدهم با معرفی رنگهای مصنوعی دستخوش تغییرات عمده شد. تولید انبوه فرش های ارزان قیمت با هدف موفقیت تجاری، سنت قدیمی را در آستانه انقراض قرار داد. در آغاز قرن بیستم، پروژه هایی مانند طرح فرش DOBAG با موفقیت سنت قالی بافی آناتولی را با استفاده از پشم های تابیده شده با دست، رنگ شده به طور طبیعی و نقوش سنتی احیا کرد.
"خطاها و خطاها به استثنای"
اطلاعات اضافی
"تمیز شده"
بالغ
شرقی
فرش
مربع مستطیل
پشم
فارسی
ایران
بازار فرش
فضای کاری
گره خورده
آبی / فیروزه ای
ایران
1970-1979
شرقی
دست گره خورده
تقریباً 230×160 سانتی متر
مربوط محصولات
فروخته شده W1 (#204) حدوداً 210x160cm فرش دستباف کمیاب ایرانی لیلیان حدوداً رنگهای طبیعی 1970 نیمه آنتیک - عالی
€1260قیمت اصلی: 1260 یورو بود€465قیمت فعلی: 465 یورو. ادامه مطلبW1(#140) جدید 341x218cm فرش ایرانی مود دستباف - گلی (نقش ماهی ماهی)
€3360قیمت اصلی: 3360 یورو بود€930قیمت فعلی: 930 یورو. افزودن به سبد خریدW1 (#161) تقریباً 300x200 سانتی متر فرش دستباف ایرانی با محتوای ابریشم - نقش ماهی (ماهی) تبریز فارس.
€4326قیمت اصلی: 4326 یورو بود€930قیمت فعلی: 930 یورو. افزودن به سبد خریدW1 فروخته شده (#167) تقریباً 305x195 سانتی متر به اندازه فرش ایرانی نو دستباف نایین با ابریشم 12la
€2520قیمت اصلی: 2520 یورو بود€990قیمت فعلی: 990 یورو. ادامه مطلب