فرش هریس یا هریز

فرش هریز

فرش های هریز به راحتی با رنگ های روشن و طراحی منحصر به فردشان که از یک مدال بزرگ با گوشه های بزرگ و خطوط دو یا حتی سه گانه تشکیل شده است، تشخیص داده می شوند.

این قالی‌ها نسبت به سایر فرش‌های ایرانی نیز سنگین‌تر و بادوام‌تر هستند.

جایی که فرش هریز در آن ساخته می شود

قالی های هریز در چند شهر و روستا در شمال غرب ایران گره می خورند. تمام این مراکز بافندگی در اطراف کوه سبلان در هریز پراکنده است.

یکی از دلایل ماندگاری این فرش ها به دلیل منشا پشم آن است. کوه سبلان بر روی یک ذخایر غنی مس قرار دارد و مقادیر کمی مس به درون آبی که گوسفندان می نوشند راه پیدا می کند.

آثار مس در آب آشامیدنی پشم را بسیار قوی تر و انعطاف پذیرتر از پشم سایر مناطق می کند.

این پشم قوی و مرغوب راز استحکام و دوام فرش های هریز است. این فرش‌ها حس سنگین‌تری دارند و از قوی‌ترین و بادوام‌ترین فرش‌هایی هستند که می‌توانید پیدا کنید.

فرش های آنتیک هریز

قالیچه های آنتیک هریز یکی از باشکوه ترین آثاری است که در دنیای فرش های روستایی ایرانی یافت می شود. نقش مشخصه فرش های عتیقه هریز یک مدال بزرگ با گوشه های بزرگ است. برگ های بلوط زاویه دار و شاخ و برگ های مختلف در مجموعه ای از رنگ های گرم این الگوها را پر می کنند.

یک میدان سنگ زنی که به طرز ماهرانه ای طراحی شده است، پس زمینه نقوش بزرگ و هنری را تشکیل می دهد. اثر کلی جسورانه و چشم نواز است.

برای رنگرزی فرش های آنتیک هریز فقط از رنگ های طبیعی استفاده می شد. این رنگ‌های طبیعی در طول سال‌ها نرم می‌شوند، به همین دلیل است که این فرش‌ها پتینه ظریفی دارند که در قطعات جدیدتر یافت نمی‌شود.

فرش های آنتیک هریز به دلیل تقاضای زیاد در سال های اخیر کمیاب شده اند. این باعث می شود که آن یک سرمایه گذاری عالی باشد که مطمئناً در طول سال ها ارزش آن افزایش خواهد یافت.

تفاوت فرش هریز و سراپی

فرش سراپی نوعی فرش هریز است که قبل از سال 1910 بافته شده است. اگرچه هر دو فرش شباهت هایی دارند، اما تفاوت های قابل توجهی در نقش و رنگ های استفاده شده وجود دارد.

اگرچه هر دو فرش دارای طرح مدالیون قوی هستند، اما تفاوت مهمی در نوع مدال به کار رفته در هر نوع فرش وجود دارد.

در فرش های هریز، مدال بیش از هشت ضلع دارد و شبیه ستاره ای است که با نقوش گل احاطه شده است.

مدال سراپی با خطوط تیز مشخص شده است و کاملاً متفاوت به نظر می رسد.

فرش های هریز در رنگ های تیره تر ساخته می شوند و تمام سطح آن از جزئیات بالایی برخوردار است. با وجود اینکه فرش های سراپی بسیار دقیق هستند، اما طرح بازتری دارند.

تفاوت دیگر در رنگ های به کار رفته در طرح ها نهفته است. فرش های هریز رنگ های تیره تر و عمیق تری نسبت به فرش سرپی دارند.

فرش سراپی چیست؟

تاریخچه فرش سراپی جالب است. در دهه 1930 تقاضای زیادی برای نوعی فرش هریز وجود داشت که دیگر تولید نمی شد. خریداران فرش برای استفاده از این تقاضای شدید و از دست ندادن فرصت های فروش، نام مستعار سراپی را برای توصیف این نوع خاص از فرش هریز ایجاد کردند.

این نام برای توصیف فرش مرغوبی که در روستای سراب در منطقه هریز ایران بافته می‌شود، گیر کرده و امروزه نیز از آن استفاده می‌شود. به طور خلاصه می توان گفت که فرش سراپی نوع خاصی از فرش هریز است.

تشخیص هریز از سراپی فقط با نگاه کردن به بالای فرش همیشه آسان نیست. اگر فرش را برگردانید و با گذراندن دست خود بر روی پود، سطح زیرین آن را به صورت بصری بررسی کنید، می توان یک تمایز دقیق ایجاد کرد.

قیمت فرش سرپی چقدر است؟

فرش‌های سراپی به دلیل کمیاب‌تر بودن عموماً گران‌تر از فرش‌های هریز هستند. بیشتر آنها قبل از سال 1900 گره خورده اند و از فرش های قدیمی ایرانی محسوب می شوند.

فرش های پشمی هریز

مانند بسیاری از فرش های اصیل ایرانی، پشم قدیمی ترین قطعات همیشه با رنگ های گیاهی خالص و طبیعی رنگرزی می شد.

پشمی که برای قالی‌های عتیقه هریز استفاده می‌شود، بسیار متفاوت از پشم‌هایی است که در سال‌های بعد ساخته می‌شد. با وجود تغییر در نوع پشم مورد استفاده، بافندگان از کیفیت پشم کوتاهی نکردند.

پشم طبیعی

پشم براق بدست آمده از ایل شاهسون عمدتاً برای ساخت فرش های باستانی هریز استفاده می شد. شاهسون ها قبیله ای کوچ نشین بودند که در کوه های البروس مجاور پرسه می زدند. پوشش گیاهی و آب و هوا در این ارتفاعات امکان استخراج پشم باکیفیت موجود در فرش های باستانی هریز را فراهم کرده است.